kobiety-z-pierwotnym-zespolem-sjogrena-czesciej-doswiadczaja-dysfunkcji-seksualnych

Kobiety z pierwotnym zespołem Sjögrena częściej doświadczają dysfunkcji seksualnych

Naukowcy ostrzegli, że nie należy ignorować dysfunkcji seksualnych u pacjentów z pierwotnym zespołem Sjögrena, po tym jak odkryli, że kobiety cierpiące na tę chorobę doświadczają znacznie więcej dysfunkcji seksualnych niż zdrowe osoby z grupy kontrolnej. Wyniki badań opublikowano dziś w czasopiśmie Rheumatology.

Pierwotny zespół Sjögrena (pSS) jest drugą co do częstości występowania chorobą autoimmunologiczną po reumatoidalnym zapaleniu stawów, przy czym liczba pacjentek przewyższa liczbę mężczyzn w stosunku 9:1. U osób dotkniętych tą chorobą często występuje suchość oczu i jamy ustnej, a także szereg innych objawów, takich jak skrajne zmęczenie i zapalenie stawów. U kobiet z pSS często występuje także suchość pochwy oraz trudne lub bolesne stosunki seksualne, a także objawy typowe dla chorób reumatycznych, takie jak ból, sztywność, negatywny obraz ciała, niepokój, obniżone libido i skutki uboczne leczenia.

Jolien F. van Nimwegen i współpracownicy z Uniwersyteckiego Centrum Medycznego w Groningen w Holandii porównali funkcjonowanie seksualne i niepokój seksualny u kobiet z pSS i zdrowych osób z grupy kontrolnej. W badaniu wzięły udział 46 kobiety z pSS i 43 dobrane wiekowo zdrowe grupy kontrolne. Wszystkie uczestniczki wypełniały kwestionariusze dotyczące ich funkcjonowania seksualnego, cierpienia seksualnego, poziomu zmęczenia oraz poziomu lęku i depresji.

Kobiety z pSS uzyskały znacząco gorsze wyniki w zakresie pożądania, pobudzenia, orgazmu, lubrykacji i bólu podczas stosunku w porównaniu ze zdrowymi grupami kontrolnymi, co wskazuje na wyższy poziom dysfunkcji seksualnej u pacjentów z pSS. Więcej pacjentów niż osób z grupy kontrolnej miało upośledzone funkcjonowanie seksualne (56% vs 27%). Ponadto pacjenci z pSS odczuwali istotnie większy niepokój związany z funkcjami seksualnymi, a w porównaniu z grupą kontrolną mniej pacjentów było aktywnych seksualnie w ciągu ostatnich czterech tygodni (76% vs 93%). Obniżone funkcje seksualne wiązały się z większą liczbą zgłaszanych przez pacjentów objawów pSS, zmniejszoną motywacją oraz wyższym poziomem zmęczenia psychicznego, objawów depresji i niezadowolenia ze związku.

Badanie wykazało również, że 67% pacjentów nigdy nie rozmawiało ze swoim reumatologiem o swoich dolegliwościach seksualnych, mimo że 58% tych pacjentów doświadczało dysfunkcji seksualnej. Najczęstszym powodem takiego stanu rzeczy było to, że reumatolog nigdy nie poruszał tego tematu.

„Zdrowie seksualne pacjentów z chorobami reumatycznymi jest często zaniedbywane, ponieważ zarówno pacjenci, jak i lekarze mogą mieć trudności z omówieniem dolegliwości seksualnych, częściowo dlatego, że nie są jeszcze dostępne skuteczne metody leczenia” – mówi Jolien van Nimwegen. „Reumatolodzy mogą jednak pomóc pacjentom w radzeniu sobie z problemami seksualnymi poprzez zwykłe zauważenie tych dolegliwości i omówienie ich. W razie potrzeby pacjenci mogą być kierowani do ginekologa lub seksuologa.

„Dysfunkcji seksualnych nie należy ignorować u pacjentów z pSS. Pytanie o dolegliwości seksualne jest ważne, zwłaszcza że wielu pacjentów nie porusza tego tematu samodzielnie.”

Główne przesłania:

  • Pacjentki z pSS mają upośledzone funkcjonowanie seksualne i odczuwają większy niepokój seksualny niż zdrowe osoby z grupy kontrolnej
  • Na funkcjonowanie seksualne w pSS wpływa suchość pochwy, ból, zmęczenie i objawy depresji
  • Komunikacja na temat dolegliwości seksualnych jest niezbędna podczas leczenia pSS

Źródło artykułu:

Materiały dostarczone przez Oxford University Press (OUP). Uwaga: Treść może zostać dostosowana pod względem stylu i długości.